مگنت درمانی یکی دیگر از درمان‌های غیر تهاجمی در حیطه فیزیوتراپی است که به بهبود و بازسازی بافت‌های استخوانی، عضلانی و پوستی کمک بسیاری می‌کند. بیماری‌های بسیاری وجود دارند که مگنت تراپی راه درمان مناسبی برای آنها است. در ادامه اطلاعات کاملی درباره این روش در اختیار شما می‌گذاریم.
مگنت درمانی چیست؟
مگنت درمانی تکنیکی با استفاده از میدان‌های مغناطیسی مصنوعی است که از آن برای رفع درد و آسیب‌های وارد شده بر نقاط حساس بدن استفاده می‌شود.
فرکانس و قدرت میدان مغناطیسی با توجه به محل، شدت و میزان آسیب متفاوت است. به همین دلیل پزشک متخصص فیزیوتراپیست باید به دقت میزان و محل ایجاد میدان مغناطیسی را کنترل کند.
مگنت تراپی در واقع یک تکنیک درمانی مبتنی بر میدان‌های مغناطیسی است. از آنجایی که زمین خود یک آهنربای بزرگ محسوب می‌شود نمی‌توان از اهمیت و تأثیر میدان‌های مغناطیسی بر عملکرد زندگی انسان‌ها و جانوران چشم پوشی کرد.
عواملی که هنگام مگنت درمانی باید درنظر گرفته شوند
مگنت تراپی در واقع یک درمان غیرتهاجمی برای بهبود و بازسازی بافت‌های استخوانی، عضلانی و پوستی با تکیه بر امواج طبیعی و زیست شناختی است. اسامی بیماری‌هایی که با مگنت تراپی درمان و بهبود پیدا می‌کنند به شرح ذیل می‌باشند:
- دردهای تنشی مانند سردرد و نورالژی
- درمان ضایعه‌های پوستی ایجاد شده بر اثر سوختگی، زخم و جراحت
- بهبود آسیب‌های مفصلی و استخوانی مانند پوکی یا شکستگی استخوان و آرتروز
- ناراحتی‌های التهابی مثل اپی کوندیلیت، سندروم اداکتور، لومباگو (درد پایین کمر)، آرتریت، میوسیت و …
- انقباض‌های ایجاد شده شکستگی، ضرب دیدگی، آسپیرین، استرین و …
تأثیر مثبت مگنت درمانی بر روند بهبود افسردگی، میگرن، روماتیسم، دردهای منطقه‌ای، نقرس، درد سیاتیک و بسیاری از بیماری‌های دیگر را به عنوان یک مکمل مناسب قابل توجه است.
مگنت تراپی در مرکز لاله در تهران
انواع روش‌های مگنت تراپی شامل موارد زیر می‌شود:
- انتخاب میدان مغناطیسی مناسب با توجه به نوع و محل آسیب دیده
- روش ایجاد میدان مغناطیسی: در روش عمومی یا کلی تأثیر میدان مغناطیسی تنها بر یک نقطه از بدن نخواهد بود اما در روش تماسی یا هدفمند میدان مغناطیسی تنها بر نقطه آسیب دیده متمرکز می‌شود.
- اپلیکاتورهای مختلف
- روش درمانی خودکار و دستی
- تجهیزاتی که از آنها برای رساندن میدان مغناطیسی به بافت‌ها استفاده می‌شوند
نکات قابل ملاحظه در مگنت درمانی
- اگر درد پس از چند جلسه مگنت درمانی کاهش پیدا نکرد، بهتر است شدت درمان کاهش پیدا کند
- بهتر است درمان را از شدت پایین شروع کرده و به مرور زمان شدت درمان را افزایش دهیم
- متخصص باید کوچک‌ترین علائم بیمار را هم زیر نظر بگیرد تا تنظیمات را برحسب علائم فرد تغییر دهد
- در صورتی که تغییری در روند بهبود فرد ایجاد نشود بهتر است شدت درمان را افزایش دهیم
- مگنت تراپی ناحیه سر و گردن را با شدت بیش از 3-1 میلی تسلا درمان نکنید
- مگنت درمانی سر و گردن بیشتر از ده دقیقه طول نکشد
- در مورد بیمارانی که مبتلا به اختلالات گردش خون هستند مواظب باشید که درد به علت افزایش بیش از حد گردش خون بیشتر نشود
مغناطیس درمانی برای این بیماری‌ها مفید است
مگنت تراپی برای بیمارانی که دردهای زیر را دارند کاربرد دارد:
- اسپوندیلوز
- گرفتگی عضلانی
- اپی‌کوندیلیت
- درد سیاتیک
- درد عصب سه قلو
- نقرس
- روماتیسم
- آسیب‌دیدگی جدید
- شکستگی
- زخم‌های تروفیک
- سندرم درد منطقه‌ای پیچیده (CRPS)
- انقباض دوپویترن
- پوکی استخوان
- عفونت استخوان یا استئومیلیت حاد و مزمن
- دیسمنوره (قاعدگی دردناک)
- پروستاتیت
- سینوزیت
- افسردگی
- میگرن
ما به این بیمار‌ها میتونیم کمک کنیم
- التهاب زانو (ورم زانو در مرحله مزمن نه خیلی حاد)
- آسیب مینیسک
- آسیب رباط صلیبی
- آسیب‌های انواع رباط‌های اطرف زانو
- کپسول مفصلی
- بعد از جراحی‌های زانو و ترمیم acl
- شکستگی‌های زانو
ما به این بیمار‌ها نمیتونیم کمک کنیم
- بیماران مبتلا به عفونت حاد، به ویژه سل
- دارای کانون خونریزی یا زخم خونریزی دهنده: چون اثر اتساع عروق مگنت تراپی می‌تواند موجب شدیدتر شدن خونریزی شود
- بیمارانی که باتری قلب (پیس میکر) دارند
- بارداری
- وجود تومور
- بیمارانی که تحت درمان با هیدروکورتیزون قرار دارند
- بیمارانی که دچار انسداد عروقی هستند
- دیابت جوانی
مگنت تراپی برای چه افرادی ضرر دارد؟
مگنت تراپی برای بیماران مبتلا به عفونت، بیماران دارای کانون خونریزی، بیمارانی که باتری درون قلبشان گذاشته شده، خانم های باردار، کسانی که تومور درون بدنشان دارند، بیمارانی که مشکل انسداد عروقی دارند ممکن است مضر باشد.
با تمامی تفاسیری که گفته شد تمام گزینه‌ها و صحبت‌های ذکر شده قوانین و شرایط خود را دارند که حتما پزشک متخصص باید آنها را تایید و یا تکذیب کند.
در جلسات مگنت تراپی چه نکاتی را باید رعایت کنیم؟
شخص بیمار هنگام مگنت درمانی نباید هیچ شی فلزی همراه خود داشته باشد؛ چرا که حضور هرگونه شی فلزی سبب اختلال در میدان مغناطیسی می‌شود. این اخلال آسیبی برای بیمار ندارد تنها اشکالش برهم زدن پارامترهای مغناطیسی موجود است. عموم افرادی که از مگنت تراپی استفاده می‌کنند نسبت به این تکنیک درمانی از خود واکنش نشان می‌دهند. البته که میزان واکنش به بدن بیمار هم بستگی دارد.
در صورتی که ده جلسه از مگنت تراپی بگذرد و روند پیشرفت بیماری متوقف نشده و یا سیر نزولی مورد قبول پزشک را طی نکرده باشد، بهتر است که کاملا متوقف شده و تدابیر درمانی دیگری برای بیمار اندیشیده شود. بسته به شرایط بیمار مدت زمان مگنت درمانی از 30 دقیقه تا 2 ساعت متغیر است. بین جلسات مگنت درمانی نباید فاصله زیادی باشد و در صورت لزوم می‌توان دو جلسه را در یک روز به فاصله 12 ساعت انجام داد.
عوارض جانبی مگنت تراپی چیست؟
برخی بیماران پس از مگنت تراپی دچار عوارض جانبی زیر می‌شوند:
- درد
- حالت تهوع
- سرگیجه
البته عوارض جانبی فوق به ندرت بروز می‌یابد.
مدت زمان جلسات مگنت تراپی چقدر است؟
مدت زمان مغناطیس درمانی 30 دقیقه تا 2 ساعت است.
بین جلسات نباید فاصله بیفتد. اگر لازم باشد که روند بهبودی بیمار تسریع شود، می‌توان دو جلسه را در یک روز، با 12 ساعت فاصله از هم انجام داد.
