راههای بسیاری برای مدیریت یا درمان بی اختیاری ادرار وجود دارد. یکی از این روش‌ها استفاده از بیوفیدبک برای بی اختیاری ادرار است. برای اکثر مردان، علائم بی اختیاری ادرار در طول زمان کاهش می‌یابند. با این حال، مقابله با بی اختیاری ادرار با هر مقداری می‌تواند ناراحت کننده و ناامیدکننده باشد. در این مقاله در مورد درمان بی اختیاری ادرار بعد از عمل پروستات صحبت می‌کنیم و انواع راههای درمانی که می‌تواند به بیماران کمک کند را بررسی می‌نماییم.
درمان بی اختیاری ادرار بعد از عمل پروستات
گزینه‌های کنترلی زیر را برای درمان بی اختیاری ادرار بعد از عمل پروستات در نظر بگیرید:
- آموزش مثانه
- دارو
- محصولات جاذب
- تحریک الکتریکی عصب
- ورزش‌های عضله کف لگن
- درمان‌های مداخله‌ای
- ایمپلنت‌های اسلینگ
- اسفنکتر ادراری مصنوعی
- اسفنکتر ادراری مصنوعی
آموزش مثانه
آموزش مثانه تغییر عادت‌های ادراری برای دفعات بی اختیاری است. پزشک می‌تواند به بیمار پیشنهاد دهد که در فواصل زمانی منظم به دستشویی برود، که تخلیه زمان‌بندی شده نامیده می‌شود، و بر اساس ثبت دفع ادرار فرد انجام می‌گردد. فرد می‌تواند به تدریج زمان بین توالت رفتن را طولانی‌تر کند تا به انقباض مثانه کمک نماید و بتواند ادرار بیشتری را در خود نگه دارد.
دارو برای درمان بی اختیاری ادرار
پزشک ممکن است داروهایی را تجویز کند که عضلات مثانه را آزاد می‌کند، اسپاسم‌های مثانه را کاهش می‌دهد، یا بزرگ شدن پروستات برای درمان بی اختیاری فوری در مردان را درمان کند.
- داروهای آنتی موسکارینی
- داروهای ضد افسردگی سه چرخه‌ای
- مسدود کننده‌های آلفا
- مهارکننده‌های 5-آلفا ردوکتاز
- آگونیست‌های بتا-3
داروهای آنتی موسکارینی
آنتی موسکارینی می‌تواند به استراحت عضلات مثانه و جلوگیری از اسپاسم مثانه کمک کند. این داروها عبارتند از اکسی بوتینین (اکسیترول)، تولترودین (دترول)، داریفناسین (انابلکس)، تروسپیوم (سانکتورا)، فزوترودین (تویاز)، و سولیفناسین (وزیکر). این داروها به صورت قرص، محلول و پچ در دسترس هستند.
داروهای ضد افسردگی سه چرخه‌ای
داروهای ضد افسردگی سه چرخه‌ای مانند ایمیپرامین (توفرانیل) می‌توانند سیگنال‌های عصبی را آرام کنند و اسپاسم عضلات مثانه را کاهش دهند.
مسدود کننده‌های آلفا
ترازوسین (هیترین)، دوکسازوسین (کاردورا)، تامسولوسین (فلومکس)، آلفوزوسین (اوروکساترال) و سیلودوزین (راپافلو) برای درمان مشکلات ناشی از بزرگ شدن پروستات و انسداد خروجی مثانه مورد استفاده قرار می‌گیرند.
این داروها عضله صاف پروستات و گردنه مثانه را آرام می‌کنند، که جریان معمول ادرار را ممکن می‌سازد و مانع از انقباضات غیرطبیعی مثانه می‌شود که می‌تواند منجر به بی اختیاری فوری گردد.
مهارکننده‌های 5-آلفا ردوکتاز
فیناستراید (پرواسکار) و دوتاستراید (آوودارت)، تولید هورمون مردانه دی هیدروتستوسترون را که در پروستات تجمع می‌یابد و باعث رشد پروستات می‌شود، را متوقف می‌کند. این داروها با کاهش سایز پروستات بزرگ شده می‌توانند مشکلات بی اختیاری فوری را کاهش دهند.
آگونیست‌های بتا-3
میرابگرون (میربتریک) یک آگونیست بتا-3 است که فرد به صورت خوراکی جهت کمک به پیشگیری از نشانه‌های بی اختیاری فوری مصرف می‌کند. میرابگرون انقباضات غیر ارادی مثانه را سرکوب می‌کند.
محصولات جاذب
این راه حل‌های مورد استفاده در لباس زیر را می‌توان به تنهایی و یا در صورت نیاز در ترکیب با سایر گزینه‌های درمانی گسترده مورد استفاده قرار داد. این محصولات ممکن است یک بار مصرف یا قابل استفاده مجدد باشند و اغلب به عنوان درزگیر، پد یا دستگاه‌های جمع آوری شناخته می‌شوند.
تحریک الکتریکی عصب
اگر تغییرات رفتاری و شیوه زندگی و داروها علائم بی اختیاری ادرار را بهبود ندهند، پزشک ممکن است تحریک الکتریکی عصب را به عنوان گزینه‌ای برای جلوگیری از بی اختیاری، تکرر ادرار (ادرار کردن بیشتر از حد معمول) و سایر علائم پیشنهاد دهد.
تحریک الکتریکی عصب شامل تغییر رفلاکس‌های مثانه با استفاده از پالسهای الکتریکی است. دو نوع رایج تحریک الکتریکی عصب شامل تحریک عصب تیبیال زیر پوستی و تحریک عصب استخوان خاجی می‌باشد.
ورزش‌های عضله کف لگن
ورزش عضلات کف لگن یا کگل، شامل تقویت عضلات کف لگن می‌باشد. عضلات کف لگن قوی، ادرار را به طور موثرتری نسبت به عضلات ضعیف نگهداری می‌کنند. فرد نیاز به تجهیزات خاصی برای تمرینات کگل ندارد. تمرینات شامل سفت کردن و شل کردن عضلاتی است که جریان ادرار را کنترل می‌کنند.
تمرینات کف لگن نباید در طول ادرار کردن انجام شوند. متخصص می‌تواند به بیمار کمک کند تا حرکات ورزشی مناسب برای بی اختیاری ادرار را بیاموزد.
مردان همچنین می‌توانند یاد بگیرند که چگونه با استفاده از دستگاه بیوفیدبک، تمرینات کگل را درست انجام دهند. بیوفیدبک از سنسورهای مخصوصی برای اندازه گیری عملکرد بدن، مانند انقباض عضلاتی که ادرار را کنترل می‌کنند، استفاده می‌نماید.
یک مانیتور ویدئویی اندازه‌گیری‌ها را به صورت نمودار نشان می‌دهد، و صداها نشان می‌دهد که چه زمانی مرد از عضلات صحیح استفاده می‌کند. متخصص از این اطلاعات استفاده می‌کند تا به فرد در تغییر عملکرد غیر طبیعی عضلات کف لگن کمک نماید.
فرد در خانه برای بهبود عملکرد عضلات تمرین می‌کند و می‌تواند تمرینات را در حالت دراز کشیده، نشسته روی میز یا ایستاده انجام دهد. درمان موفق با تمرینات کف لگن بستگی به علت بی اختیاری ادرار، شدت آن و توانایی فرد برای انجام تمرینات دارد.
درمان‌های مداخله‌ای
تزریق کلاژن به دهانه مثانه حجمی اضافه می‌کند و مقاومت آن در برابر جلوگیری از نشت ادرار را افزایش می‌دهد. با این حال این روش‌ها تنها به تعداد کمی از مردانی که نشت شدیدتری دارند کمک می‌کند. هنگامی که این درمان‌ها مفید واقع نشوند، ممکن است نیاز باشد برای قرار دادن یک وسیله قابل انعطاف کنترل ادرار مانند یك اسلینگ مجرای ادرار یا اسفنكتر ادراری مصنوعی، جراحی را در نظر بگیرید.
ایمپلنت‌های اسلینگ
ایمپلنت‌های اسلینگ راه‌حلی برای مردان دارای بی اختیاری خفیف تا متوسط هستند. در طی یک عمل جراحی، یک اسلینگ نواری مش‌بندی شده مصنوعی در اطراف بخشی از مجرای ادرار قرار می‌گیرد، که در هنگام سرفه کردن، عطسه کردن و یا بلند کردن اجسام به آرامی تغییر مکان می‌دهد تا فشار را از روی مثانه بردارد. این دستگاه عضلات را محکم نگه میدارد تا زمانی که برای ادرار کردن آماده باشید.
این فرآیند یک روش حداقل تهاجمی است، به این معنی که جراح فقط باید یک برش کوچک در بدن شما ایجاد کند. نتایج استفاده از اسلینگ مطلوب هستند. یک مطالعه میانگین موفقیت 81 درصد را نشان داد و در مطالعه دیگری مشخص شد، 94 درصد از بیماران، این روش برای درمان بی اختیاری ادرار در مردان را به دوستان خود توصیه می‌کنند.
اسفنکتر ادراری مصنوعی
اسفنکتر ادرار مصنوعی یک راه حل برای مردان دارای بی اختیاری متوسط یا شدید است. در طی یک عمل جراحی، دستگاهی در بدن قرار می‌گیرد.
اسفنکتر ادراری مصنوعی دارای سه بخش است:
- یک حلقه قابل تورم در اطراف مجرای ادرار قرار می‌گیرد. این حلقه کارکرد یک اسفنکتر ادراری طبیعی و سالم را شبیه سازی می‌کند.
- پمپی در داخل اسکروتوم قرار می‌گیرد تا باز و بسته شدن حلقه را کنترل و از انتقال مایع بین حلقه و مخزنی که در شکم بکار رفته، جلوگیری نماید.
- یک بالون یا مخزن تنظیم کننده فشار کم در داخل شکم و در زیر عضلات قرار می‌گیرد تا مایع را زیر فشار درون حلقه مجرای ادرار نگه دارد.
در حالت استراحت، حلقه با مایع پر می‌شود تا مجرای ادرار را بسته نگه دارد و از جاری شدن ادرار جلوگیری کند تا زمانی که فرد آماده ادرار کردن باشد. برای ادرار کردن، پمپ با دست 2 تا 5 بار فشار داده می‌شود، باد حلقه خالی می‌شود، مجرای ادرار باز می‌شود و اجازه خروج ادرار از بدن را فراهم می‌کند.
پس از ادرار کردن، دکمه‌ای روی پمپ فشار داده می‌شود و مایع از مخزن به حلقه باز می‌گردد و یک بار دیگر مجرای ادرار بسته می‌شود.
این درمان بسیار موفق است. در یک مطالعه، 90 درصد از بیماران رضایت خود را گزارش کردند، 92 درصد آن‌ها مجددا AUS را قرار دادند و 96 درصد آن‌ها این روش برای درمان بی اختیاری ادرار را به دوستان خود توصیه کردند. این روش 70 درصد مواقع موفقیت آمیز است.
کلینیک بیوفیدبک لاله در تهران
کلینیک فیزیوتراپی لاله به عنوان بهترین بیوفیدبک تهران خدمات تخصصی در زمینه درمان بی اختیاری ادرار را ارائه می‌دهد. در مرکز طب فیزیکی و توانبخشی لاله تیم منسجم شامل متخصص طب فیزیکی، فیزیوتراپیست آقا و خانم، ماساژدرمانگر و پزشک طب سوزنی گرد هم آمده‌اند، تا بهترین راهکارهای درمانی را به شما ارائه دهند.
برای مشاوره درمانی با فوق تخصص طب فیزیکی در تهران با ما در ارتباط باشید.
دیدگاهتان را بنویسید