دررفتگی مکرر شانه مشکلی است که می‌تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی فرد تثیر بگذارد. دررفتگی شانه زمانی اتفاق می‌افتد که استخوان بالای بازو از حفره تیغه شانه خارج می‌شود و دررفتگی‌های مکرر به مواردی اطلاق می‌شود که شانه چندین بار در یک دوره زمانی در برود. در حالی که برخی از موارد دررفتگی شانه را می توان با درمان محافظه کارانه مدیریت کرد، دررفتگی های مکرر ممکن است نیاز به مداخله جراحی داشته باشد. در این مقاله به بررسی گزینه‌های درمان دررفتگی مکرر شانه خواهیم پرداخت.
در رفتگی مکرر شانه چیست؟
شانه متحرک‌ترین مفصل بدن انسان است که به شما کمک می‌کند تا بازوی خود را بلند کنید، بچرخانید و بالای سر خود دراز کنید. با این حال، این دامنه حرکتی زیاد، خطر در رفتگی شانه را افزایش می‌دهد.
در رفتن شانه زمانی رخ می‌دهد که سر استخوان بازو به زور از حفره شانه خارج شود. این اتفاق معمولا در نتیجه یک آسیب ناگهانی مانند زمین خوردن یا تصادف رخ می‌دهد. همچنین افرادی که ورزش‌هایی مانند شنا، تنیس و فوتبال انجام می‌دهند، بیشتر در خطر دررفتگی شانه هستند.
هنگامی شانه در می‌رود، نسبت به در رفتن مجدد بسیار آسیب‌پذیر خواهد شد. در این وضعیت ممکن است شانه اغلب با حداقل نیرو یا حرکت از جای خود در رود. به این وضعیت بی ثباتی مزمن شانه یا در رفتگی مکرر شانه گفته می‌شود.
توضیح مختصر درباره آناتومی مفصل شانه
به طور کلی، مفصل شانه از سه استخوان تشکیل شده است:
- استخوان بازو
- تیغه شانه (کتف)
- استخوان ترقوه
سر یا توپ استخوان بازوی در یک حفره کم عمق در تیغه شانه قرار می‌گیرد. این مفصل سوکت مانند، گلنوئید نامیده می‌شود. بافت همبند قوی، به نام کپسول شانه، سیستم رباط شانه است و سر استخوان بازو را در مرکز حفره گلنوئید نگه می‌دارد. این بافت مفصل شانه را می‌پوشاند و انتهای بالایی استخوان بازو را به تیغه شانه می‌چسباند. شانه همچنین دارای تاندون‌ها و ماهیچه‌های قوی است که شانه را ثابت نگه می‌دارند.
علائم دررفتگی مکرر شانه
علائم دررفتگی مکرر شانه بسته به شدت و تعداد دررفتگی‌ها و همچنین علت زمینه‌ای می‌تواند متفاوت باشد. مهمترین علائم در رفتگی مکرر کتف عبارتند از:
- درد شدید
- بی‌ثباتی
- ضعف عضلات
- صدای ضربه زدن یا کلیک کردن
- محدوده حرکتی محدود
درد شدید
دررفتگی‌های مکرر شانه می‌تواند باعث درد قابل توجهی شود. این درد به‌ویژه در حین و بلافاصله پس از وقوع دررفتگی می‌تواند بسیار شدید باشد.
بی ثباتی
بعد از دررفتگی، شانه ممکن است شل یا ناپایدار شود و دوباره از جای خود خارج شود. این احساس بی‌ثباتی می‌تواند مدتی پس از جا افتادن کتف نیز وجود داشته باشد و باعث شود انجام فعالیت‌های روزمره که در آن نیاز به چرخاندن شانه در جهات مختلف است، به دشواری انجام شود.
ضعف عضلات
عضلات اطراف مفصل شانه ممکن است به دلیل دررفتگی‌های مکرر ضعیف‌تر شوند، به‌خصوص اگر دررفتگی‌ها به موقع درمان نشوند. این مسئله می‌تواند احساس بی‌ثباتی را تشدید کند و انجام برخی فعالیت‌ها را دشوارتر کند.
صداهای ضربه زدن یا کلیک کردن
برخی از افراد مبتلا به دررفتگی‌های مکرر شانه ممکن است هنگام حرکت دادن بازو در موقعیت‌های خاص، صدای کلیک را در مفصل شانه تجربه کنند. این اتفاق اغلب به دلیل جابجایی مفصل شانه از جای خود و سپس بازگشت به جای اصلی خود رخ می‌دهد.
محدوده حرکتی محدود
دررفتگی‌های مکرر می‌تواند باعث ایجاد بافت اسکار در مفصل شانه شود که می‌تواند دامنه حرکتی آن را محدود کند. این مشکل می‌تواند انجام برخی حرکات یا فعالیت‌ها را دشوار کند و ممکن است به احساس ضعف و بی‌ثباتی کمک کند.
راه‌های تشخیص در رفتگی مکرر کتف
اگر دررفتگی مکرر کتف را تجربه می‌کنید، مهم است که برای ارزیابی دقیق به یک پزشک اورتوپد یا متخصص طب فیزیکی مراجعه کنید. اولین مرحله در تشخیص، معاینه فیزیکی است که ممکن است شامل آزمایشاتی برای ارزیابی ثبات و دامنه حرکت مفصل شانه باشد. پزشک همچنین ممکن است در مورد سابقه پزشکی، از جمله هر گونه آسیب یا دررفتگی قبلی شانه سؤال کند.
آزمایشات تصویربرداری، مانند اشعه ایکس یا MRI نیز ممکن است برای ارزیابی وسعت آسیب و رد سایر شرایط تجویز شود. اشعه ایکس می تواند به شناسایی هرگونه شکستگی یا سایر ناهنجاری‌های ساختاری کمک کند، در حالی که MRI می‌تواند نمای دقیق‌تری از مفصل شانه و بافت‌های نرم ارائه دهد.
روش‌های درمان دررفتگی مکرر شانه
رویکرد درمانی دررفتگی مکرر کتف به عوامل مختلفی از جمله علت زمینه‌ای، شدت دررفتگی، سن، سلامت کلی و سطح فعالیت بیمار بستگی دارد. در اینجا چند گزینه درمانی متداول آورده شده است.
درمان دررفتگی مکرر شانه بدون جراحی
چندین گزینه درمانی غیرجراحی برای دررفتگی مکرر شانه وجود دارد. با این حال، توجه به این نکته ضروری است که درمان‌های غیرجراحی ممکن است برای همه افراد مبتلا به دررفتگی مکرر شانه موثر نباشد و در برخی موارد عمل جراحی ممکن است ضروری باشد. این روش‌های درمانی تنها ممکن است در مواردی که میزان آسیب‌ذیذگی مفصل شانه شدید نیست مفید باشند.
برخی از روش‌های غیرجراحی دررفتگی مکرر شانه عبارتند از:
- فیزیوتراپی
- اصلاح فعالیت
- استراحت و یخ
- استفاده از بریس
- داروهای ضد التهابی
درمان دررفتگی مکرر شانه با فیزیوتراپی
فیزیوتراپی با هدف تقویت عضلات اطراف مفصل شانه می‌تواند به بهبود ثبات و قدرت شانه کمک کند. فیزیوتراپیست می‌تواند تمریناتی را برای تقویت عضلات روتاتور کاف، بهبود وضعیت و تعادل و افزایش دامنه حرکتی ارائه دهد.
اصلاح فعالیت
اجتناب از فعالیت‌هایی که شامل حرکات تکراری بالای سر یا ورزش‌های تماسی است می‌تواند به کاهش خطر دررفتگی مکرر شانه کمک کند.
استراحت و یخ درمانی
استراحت دادن به شانه و قرار دادن یخ در ناحیه آسیب دیده می‌تواند به کاهش درد و تورم کمک کند.
استفاده از بریس
بریس یا بند می‌تواند به بی‌حرکتی مفصل شانه کمک کند و برای کاهش خطر دررفتگی، پشتیبانی ایجاد کند.
داروهای ضد التهابی
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن می‌توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند. در برخی موارد، پزشک ممکن است تزریق کورتیکواستروئید را برای کاهش درد و التهاب توصیه کند.
درمان دررفتگی مکرر کتف با جراحی
جراحی یک روش مناسب برای درمان قطعی دررفتگی مکرر شانه محسوب می‌شود. انتخاب بهترین روش جراحی بستگی به میزان آسیب‌دیدگی مفصل دارد. پزشک متخصص با بررسی MRI می‌تواند تشخیص دهد که بهترین روش جراحی برای درمان دررفتگی مکرر شانه چه روشی است.
روش‌های جراحی دررفتگی مکرر کتف شامل موارد زیر است:
- جراحی آرتروسکوپی
- جراحی باز
جراحی آرتروسکوپی
جراحی آرتروسکوپی یک روش جراحی کم تهاجمی است که می‌تواند برای ترمیم آسیب بافت نرم یا تثبیت مفصل شانه استفاده شود. در طول عمل، یک دوربین کوچک و ابزارهای تخصصی از طریق برش‌های کوچک وارد مفصل شانه می‌شوند.
جراحی باز
در برخی موارد، جراحی باز ممکن است برای ترمیم آسیب شدید یا ناهنجاری‌های ساختاری در مفصل شانه ضروری باشد. در طی جراحی باز، برش بزرگتری برای دسترسی به مفصل شانه ایجاد می‌شود.
زندگی با دررفتگی های مکرر شانه
اگر دچار دررفتگی‌های مکرر شانه هستید، بسیار مهم است اقدامات لازم جهت مدیریت علائم و کاهش خطر دررفتگی‌های بعدی انجام دهید. در اینجا چند نکته برای زندگی با دررفتگی های مکرر شانه آورده به شما ارائه شده است:
- تقویت عضلات اطراف مفصل شانه
- استفاده از تکنیک مناسب در حین انجام فعالیت‌های روزانه
- داشتن آمادگی در هنگام در رفتن مجدد
- از فعالیت هایی که فشار بیش از حد به مفصل شانه وارد می کند اجتناب کنید
- وزن مناسب را حفظ کنید
- از برنامه درمانی توصیه شده توسط پزشک متخصص خود پیروی کنید
تقویت عضلات اطراف مفصل شانه
فیزیوتراپی شانه و ورزش منظم می‌تواند به تقویت عضلات اطراف مفصل شانه کمک کند، که می‌تواند به بهبود ثبات و کاهش خطر دررفتگی کمک کند. یک فیزیوتراپیست می‌تواند یک برنامه ورزشی سفارشی برای رفع نیازهای خاص شما طراحی کند.
استفاده از تکنیک مناسب در حین انجام فعالیت‌های روزانه
در هنگام بلند کردن و حمل اشیا از تکنیک مناسب استفاده کنید و از فعالیت‌هایی که فشار بیش از حد به مفصل شانه وارد می‌کنند خودداری کنید.
داشتن آمادگی در هنگام در رفتن مجدد
اگر دررفتگی دیگری را تجربه کردید، یک بند یا بریس را در دسترس داشته باشید. بسیار مهم است که برای جلوگیری از آسیب بیشتر و کاهش خطر دررفتگی‌های بعدی فورا به پزشک متخصص مراجعه کنید.
اجتناب از فعالیت‌های پرفشار بر روی مفصل شانه
فعالیت‌هایی مانند بلند کردن وزنه و ورزش‌های تماسی می‌تواند خطر دررفتگی شانه را افزایش دهد. اگر در این فعالیت‌ها شرکت می‌کنید، مهم است از تکنیک و وسایل حفاظتی مناسب برای کاهش خطر آسیب‌دیدگی استفاده کنید.
حفظ وزن مناسب
اضافه وزن می‌تواند فشار بیشتری بر مفاصل، از جمله مفصل شانه وارد کند. حفظ وزن مناسب از طریق رژیم غذایی و ورزش می‌تواند به کاهش خطر دررفتگی کمک کند.
دنبال کردن برنامه درمانی توصیه شده توسط پزشک
اگر دررفتگی شانه را تجربه کرده‌اید، پیروی از برنامه درمانی توصیه شده توسط پزشک متخصص برای کمک به کاهش خطر دررفتگی مجدد کتف بسیار مهم است. این برنامه درمانی ممکن است شامل فیزیوتراپی، استراحت و دارو درمانی یا در برخی موارد، عمل جراحی باشد.
دیدگاهتان را بنویسید